اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت درمانی در تنظیم شناختی هیجان‌های منفی و سازگاری اجتماعی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت درمانی در تنظیم شناختی هیجان‌های منفی و سازگاری اجتماعی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با انجام پیش آزمون- پس آزمون و با گروه کنترل و آزمون پیگیری صورت پذیرفت. گروه نمونه به صورت هدفمند از بین بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی شهرستان جم و شهرک‌‌های پردیس و نفت تعداد 32 نفر بصورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل انتخاب قرار گرفتند. گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت درمانی برای گروه‌های آزمایشی اجرا گردید، اما گروه‌های کنترل هیچ مداخله خاصی دریافت نکردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2006) و سازگاری سهرابی و سامانی (1390) بود. نتایج تحلیل کوواریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر نشان داد گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت، موجب کاهش تنظیم شناختی هیجان‌های منفی در آزمودنی‌های گروه آزمایش در مرحله پس آزمون گردیده است. همچنین گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت، موجب بهبود سازگاری شخصی، سازگاری اجتماعی، سازگاری تحصیلی، سازگاری شغلی و سازگاری خانوادگی در آزمودنی‌های گروه آزمایش در مرحله پس آزمون گردیده است. نتیجه کلی پژوهش نشانگر تایید کاهش تنظیم شناختی هیجان های منفی و افزایش سازگاری اجتماعی توسط گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت می باشد. به رغم مشکلات فراوانی که افراد مبتلا به اختلال افسردگی با آن درگیر هستند، خوشبختانه در سال‌های اخیر روش‌های درمانی مختلفی برای درمان و بهبود افسردگی بکارگرفته شده است. به ویژه شواهد در حال رشدی وجود دارد که نشان‌دهنده‌ی کارآیی روش گروه درمانی در بهبود اختلال های روانپزشکی از جمله افسردگی است.رر